Bugün, tiyatro ekibimiz ile huzur evinde oyunlar oynadık. Büyüklerimizin ellerinden öpüp, sevgi ile kucaklaştık. Kah gözlerimiz nemlendi, kah gülücüklerimizi çoğaldı. Ama hepsinden önemlisi ellerini, sevgi dolu bir çift el ile ısıtıp, gözlerindeki hüznü yok etmek için elimizden geleni yapmaya çalıştık. Onlar da bir zamanlar bizim şu an ki yaşımız daydı ve 20 yıl sonrasında bugün bulundukları yerde olmayı hayal etmiyorlardı
Emekli Emniyet Müdürü bir amcanın elinde bastonuyla bizleri parlayan gözlerle izlemeye gelmesi, rahmetli Hulusi Kentmen gibi boğazında flar 94 yaşında müzisyen kökenli bey amcanın bizler ile uzun uzun sohbeti, 80 yaşında pamuk annenin “yine gelin” demesi, “saçlarınızı çok sevdim size bandana örücem” diyerek bizimle sohbet eden tatlı teyzem.. Hangi birinizi anlatsam ki
Hepinize “yine geleceğiz” derken, oradan giden sadece ayaklarımdı.
Aklım ve yüreğim ise orada kaldı 👴👵❤Buradan evlatlara çağrım; anne ve babalarını huzurevinde unutmasınlar. Çocuklarını alıp büyüklerinin ellerini öptürmeye getirsinler. Buradaki insanlar için bayramlar gerçekten çok anlamlı. Yaşlılarımızı sadece bayramlarda değil; sürekli hatırlayıp, ziyaret edelim lütfen 🙏
Meltem Aytaçoğlu
